De droom de muze en de records zijn de wereld nog lang niet uit
Krasnapolsky Hotel Amsterdam 30 januari 2011
S morgens vroeg 'rond elf minuten voor voor elf loop ik al dansend een stuk of 11 entree trapjes op en laat mij vervolgens gewillig meevoeren door de draaigrage en draaivriendelijke deur van het Krasnapolsky Hotel. Na een sierlijke draai en na een een geslaagd "Hocus Pocus Pilatus Pas" betreed ik met een vrolijke pas als in een droom de paradijselijk lounge van het Krasnapolsky Hotel. Net niet struikelend over een vrolijke kruier beland ik goed geluimd waar ik moet zijn. De ontvangst aan de balie is warm en zonnig en de knusse lounge is een opkikker als je van buiten dan wel goed gemutst en warm gekleed uit de vrieskou komt aangewandeld. Opeens klinkt een warme Ierse stem en krijg ik een kopje koffie aangeboden van een bekende Amsterdammer, die met een groep van 15 opgewekte maten in allerlei soorten en maten met daartussen een lachende sultan en een fakir zonder spijkerbed maar getooid met een kleurrijke Hollandse tulpband, is neergestreken in de gerieflijke bankjes van de centrale zitgelegenheid van de lounge."Good morning Mr Piano Man, You like Coffee?" vraagt hij vrolijk.
"Goede morgen, hello everyone, goedemorgen, good morning" zeg ik, en iedereen lacht me vriendelijk maar ook geheimzinnig toe en daarop vraagt de vriend meteen.
"please play chopin? or Chajkovsky? yes..? coffee is on the way okee"
"Sure, Yes... I am in the mood and will start immediately with an sweet arabic dance, Tsajkowsky mmm ow Stankowskie.. Stankoffie skie .. A nice Arabic dance Yes. .I love
to play, I Wish you a good stay "
"We are happy to see you later okee dear friend." Na een heerlijke Krasnapolsky koffie neem ik plaats achter de stralende piano-vleugel en begin met enthousiast met een piano-improvisatie.
"Chopin doet me denken aan "shop em erin" ... neee mmm nee dat doet me teveel aan het voetbal denken, dus dan liever "tsajkowskie" of mmm.. nou dacht ik , ik maak er wel iets speciaal van in amineur met vermeerderde akkoorden ojaa dus een zich geleidelijk tot een climax opbouwende fata morgana arabische sprookjes dans.
Ik verplaats mij voordat ik het weet in een brainstorm als mijn handen als vanzelf het ivoor van de piano strelen: a g f d e a ja een lekker warm land met lekker veel mokka bruin zand, een gerieflijk hypo theek vrije paleis met in de blauwe hemel reikende minaretten, een zalige echte oase die overdag baad onder een lekkere warme zon en s nachts onder een lekker heldere volle maan, palmbomen, sprankelende fontijnen, lachende kamelen met en zonder bult,vrolijke olifanten, stralende marmeren vloeren, leuke niet wegvliegende tapijten, knusse kussens en heerlijke zetels van fluweel, sierlijke schalen met onbespoten fruit, lekker eten in overvloed, vrolijke mensen en vrienden om je heen, avontuurlijke muziek, dans, citars, draailieren, harpen, didgeridoes,violen, vurige gitaren, klokkebellen, rum bonons en rumbas, salsas, originele culturele zang, reuze vlinders, siberische konijnen met flaporen en een horde vrouwelijk schoon,en in het bijzonder een enkele danseres die gekleed is in een ietwat doorzichtig kleed en dat zonder rinkelende buikdans bellen, fonkelende smaragden en blitse juwelen en zij is zo mooi dat ze het niet nodig heeft om een een gouden kroon of ander sieraad in haar weelderig haar te dragen. Zij is een dame van de hemel, een dame va de aarde en een dame van het volk in de meeste pure en natuurlijke vorm die je maar kunt voorstellen. Ja en op haar, "de danseres uit de leukste uit duizend en een nacht", zijn alle ogen gericht, de ogen van de sjeiks, de ogen van de sultans, de ogen van koningen en van majesteiten, de ogen van de bedienden, de ogen van de boeren, en de ogen van de handwerkslieden, de ogen van de muzikanten, de ogen van de narren, de ogen van de wijzen, de ogen van alles dat leeft en bloeit en de vrijheid liefheeft , de ogen van het volk, ja en zo zijn de ogen van de wereld op haar gericht als zij op de eerste klanken van de trommels uit het levend orkest begint te dansen. De dans is onmiddellijk een droom en een droom om van te dromen zo natuurlijk en lief zij danst en hoe lief zij glimlacht weet je niet meer waar je bent en dat voelt heerlijk. Haar hart en lichaam zijn dan ook een met de melodie van het leven en al vrij snel hoor je tussen het getrommel het wilde gebonk van wild kloppende en in vuur en vlam gezette harten als zij begint met haar bekoorlijke gezang. De danseres is dan ook iet te vergelijken met schoonste buikdanseres, ster of pop-idol ter wereld wie dat dan ook mag of zou kunnen zijn en zo word zij dan ook geprezen en aanbeden als "zij die van de hemel is" Dansend in een weelderige soepele stof van zijde licht doorlatende japon komt zij steeds een paar passen nader tot het intens geboeide publiek en dan schud zij subtiel met haar volle lichaam en door het steeds iets meer laten zien van haar schoonheid doet zij nog meer harten ontvlammen in een vuur dat het hele paleis met een zalige warmte en gloed vult tot ik in haar fonkelende ogen verdwaal als zij mij met haar stralende lach in trance brengt. De droom is te mooi om waar te zijn maar wat heet `waar` als het een droom is
die zowaar is dat een mens hiervan blijft dromen vroeger,hier en nu want ze blijft
een muze en droom om van te houden en om van te dromen en zo straalt zij als
een vrolijke ster , onbereikbaar,onaantastbaar en dat is mooi. En dan voel ik een tedere hand op mijn schouder " de hemelse danseres" raakt me aan, en zo straalt een glimlach als een vrolijke lente zon op me neer en word ik overspoeld met stralend licht. Met grote ogen kijk ik omhoog en zie pardon "ahum..asjemenou, pardon?" geen engel, en geen danseres uit duizend en een sprookje, geen prinses van de dag of de nacht, geen muze en geen godin, geen dame en niets wat op een vrouw lijkt, en begeef ik ineens in een ander paleis, in een ander land en ander decor. Uit mijn droom wakker geschud sta ik ineens naar boven te turen en oh ja hoor:
Ik zie de 26-jarige Sultan Kosen en dat is dan de langste man van de wereld met een lengte van ruim 2 meter en 46 centimeter, een schoenmaat van ruim zestig, handen zo groot als en schop , die me zojuist een schouderklopje gaf en zich met zijn kolossale afmeting over mij heen buigt om me de hand te reiken.
Ik sta op en reik de man mijn hand die erg klein lijkt in verhouding tot de zijne.
"This is really a big surprise, please to meet you" grapte ik
De zeer lange man lachte en we gaven elkaar de hand.
"Please to meet you" zei ik.
"I Am Stan"
" Youre Welcome I am Sultan" Op het moment ging er van alles en nog veel meer door me heen en ik ook nog bleef met de linkerhand tijdens deze kennismaking pianospelen.
De lange Sultan keek wat gespannen door de aandacht van een steeds groter wordende groep mensen. Ik nodigde de lange man uit om achter de piano plaats te nemen om samen en wel "quatre mains" te spelen.
Sultan Kosen nam met enige moeite, gezien zijn enorme lengte plaats achter de piano en begon met zijn kolossale handen piano te spelen en vond het zo te zien bijzonder leuk.
Om de piano stonden mensen en fotografen ontroerd foto's te maken.
"kom maar lekker bij ons staan" riep ineens een warme stem"
De enige sultan met de kleurige tulpband kwam bij mij staan en zo gingen we na wellicht het kortste piano-optreden van de wereld, van de langste man van de wereld, met zijn allen elkaar omarmend op de foto. "de droom, de muze,en de wonderen zijn het kloppend hart van Nederland en de wereld nog lang niet uit" Stan Rams
Geen opmerkingen:
Een reactie posten